دانستنی ها

روش های درمان سنگ کلیه بزرگ و کوچک در خانه:

۱. آب موردنیاز بدن‌تان را تأمین کنید

مصرف نکردن مایعات به‌اندازه‌ی کافی، انجام تمرینات ورزشی زیاد، زندگی در مناطق گرم، مصرف نوشیدنی‌های ادرارآور و عرق کردن زیاد، احتمال تشکیل سنگ کلیه را افزایش می‌دهند. بنابراین بهتر است مصرف آب و سایر نوشیدنی‌ها مانند دمنوش‌های گیاهی را افزایش بدهید. افزایش مصرف مایعات مخصوصا زمانی که میزان سدیم موجود در رژیم غذایی‌ بالا باشد، اهمیت بیشتری می‌یابد. وزن‌، رژیم غذایی‌، محل زندگی و شغل‌، تعیین‌کننده‌ی میزان نیاز بدن به مایعات هستند. با این‌حال مصرف ۲۳۰ میلی‌لیتر آب در هر ساعت ایده‌آل است.

۲. رژیم غذایی سالم داشته باشید

اگر رژیم غذایی نامناسبی دارید که در آن مقدار مواد مغذی، الکترولیت‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ ها، کربوهیدرات‌ های متنوع، چربی‌های سالم و پروتئین کم است،‌ خطر تشکیل سنگ کلیه شما را تهدید می‌کند. مصرف زیاد نمک و پروتئین (پروتئین باید ۳۰٪ کالری روزانه‌ را تشکیل بدهد) می‌تواند منجر به افزایش آمونیاک در ادرار شود.

برای تنظیم pH بدن و پیشگیری از اسیدیته‌ی بالا، مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه توصیه می‌شود.

بیشتربخوانید... عمل RIRS چیست

۳. ورزش منظم

ورزش کردن به‌خصوص تمرینات تحمل وزن مانند تمرینات قدرتی و تمریناتی که برای کاهش وزن انجام می‌دهید، از تخریب اسکلت بدن‌تان پیشگیری می‌کنند. از آن سو بی‌تحرکی باعث می‌شود کلسیم موجود در استخوان‌ها در خون آزاد شود. این موضوع احتمال تجمع کلسیم را در کلیه‌ها افزایش می‌دهد. پیاده‌روی تا محل کار، نشستن بر روی توپ بدنسازی و انجام اسکات در بین پیام‌های بازرگانی تلویزیون، روش‌های هوشمندانه‌ای برای ورزش کردن در روز هستند.

۴. روغن کرچک و کمپرس گرم

روغن کرچک خواص ضدالتهابی زیادی دارد به همین دلیل برای کاهش علائم سنگ کلیه و گرفتگی عضلات شکمی، ماده‌ی مناسبی است. برای استفاده از روغن کرچک، می‌توانید مقداری از آن را روی حوله‌ای بریزید و بر روی کلیه‌‌هایتان قرار بدهید تا از طریق پوست جذب شود.

بیشتربخوانید... عمل TUL چیست

۵. مکمل‌هایی که درد ناشی از سنگ کلیه‌ را کاهش می‌دهند

اگر به‌طور منظم دچار سنگ کلیه می‌شوید، مصرف برخی مکمل‌ها می‌تواند برای‌تان سودمند باشد:

منیزیم: منیزیم مواد معدنی دیگر را تنظیم و از کمبود منیزیم و عدم تعادل الکترولیت‌ها پیشگیری می‌کند. مصرف روزانه دو عدد کپسول ۲۵۰ میلی‌گرمی منیزیم برای حل مشکل‌تان کافی است.

ویتامین‌های B: این ویتامین‌ها تجمع اگزالات و کلسیم را کاهش می‌دهند. برای بهره‌مندی از فواید این ویتامین‌ها روزانه یک عدد مکمل ویتامین B کمپلکس مصرف کنید. بهتر است مکمل‌تان محتوی حداقل ۵۰ میلی‌گرم ویتامین B۶ باشد.

مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی و مولتی‌ویتامین‌های محتوی ویتامین E: به کاهش التهابات کمک می‌کنند و تشکیل اگزالات و کلسیم را کاهش می‌دهند. برای استفاده از خواص این مکمل، مصرف حداقل مقدار ۴۰۰ IU در روز توصیه می‌شود.

عصاره‌ی کرن‌بری: خطر عفونت‌های دستگاه ادراری را کاهش و سطح کلسیم را تنظیم می‌کند. دُز ۴۰۰ میلی‌گرمی آن را دو مرتبه در روز مصرف کنید.

آب یا ژل آلوئه ورا: از سفت شدن مواد معدنی در دستگاه ادراری می‌کاهد. روزانه یک‌چهارم فنجان از آن را مصرف کنید.

رفرنس

درمان ارتودنسی به اصلاح نامنظم بودن دندان ها و نامتقارن بودن  فک ها می پردازد و در رفع مشکلاتی مانند بلعیدن غذا، تکلم، تنفس دهانی  و سردرد نیز می تواند موثر واقع شود.می توان گفت پروسه های درمانی در این روش بیشتر جنبه زیبایی دارد اما هدف از ارتودنسی  بهبود عملکرد دهان و فک است.

انواع ارتودنسی

·         ارتودنسی ثابت

·         ارتودنسی متحرک 

ژنتیک در بروز اختلالات دهانی و فک چه قدر نقش دارد؟

در کشور ما جلو بودن فک بالا و بینی بسیار شایع است پس در این مواقع بهتر است، پروسه درمانی در سنین کودکی حدود 10 سالگی انجام شود.

طول دوره درمانی با ارتودنسی چه قدر است؟

این شیوه به میزان ناهنجاری دهان و فک و سن بیمار بستگی دارد در حالت طبیعی افراد برای درمان می توانند در حدود 12 الی 18 ماه  به نتیجه مورد نظر خود برسند، اما اگر میزان ناهنجاری های دهان و فک شدید باشد بین 18 تا 24 ماه می تواند طول بکشد اگر مشکلات استخوانی نیز وجود داشته باشد باید حدود 6 تا 12 ماه نیز به مدت زمان ذکر شده اضافه کرد.

کدام یک از لوازم ارتودنسی برای درمان می تواند گزینه مناسبی باشد؟

دستگاه های ارتودنسی به صورت ثابت و متحرک وجود دارند که در ارتودنسی متحرک بیمار می تواند آن را از دهان خارج کند اما در ارتودنسی ثابت این امکان وجود ندارد پس ارتودنسی متحرک به همکاری بیمار بستگی دارد اگر بیمار بعد از در آوردن بریس ها از دهان، فراموش کند آن را بر دهانش بگذارد یا آن را گم کند پروسه درمانی می تواند طولانی تر نیز شود.

آیا ارتودنسی درد دارد؟

در هنگام نصب دستگاه های ارتودنسی بر روی دهان ها ارتودنتیست می تواند با کمک داروهای بی حسی میزان درد را برای بیمار به صفر برساند اما چند ساعت بعد از نصب امکان درد به صورت خفیف وجود دارد که با استفاده از مسکن می توان درد را کاهش داد.

عوارض ارتودنسی دندان چیست؟

ارتودنسی برای درمان مشکلاتی مانند کج بودن دندان به کار می رود که این عارضه می تواند باعث پوسیدگی دندان ها یا بیماری لثه شود، پس با ارتودنسی می توان از این مشکلات پیشگیری کرد. اگر ارتودنسی زیر نظر بهترین متخصص ارتودنسی انجام شود نمی تواند هیچگونه عارضه ای به همراه داشته باشد.

منبع: متخصص ارتودنسی در کرج

عمل pcnl کلیه (سنگ شکنی یا برداشت سنگ از راه پوست)، یک روش کم تهاجم است و برای برداشتن سنگ های کلیه و مجاری ادراری که بسیار بزرگ (معمولا بزرگتر از ۲cm)، متعدد، یا سخت باشند و توسط لیتوتریپسی شوک موج خارجی (ESWL) یا یورتروسکوپی نتوان آنها را خارج کرد، مورد استفاده قرار می گیرد. سابقا، سنگ های بزرگ کلیه و مجاری ادراری، از طریق جراحی باز برداشته می شدند. (این کار به یک برش بزرگ در پهلو نیاز داشت).

نفرولیتوتومی پوستی، از طریق یک برش ۱ سانتی متری روی پوست انجام می شود و بنابراین سایز برش، میزان درد، از دست دادن خون، تزریق خون و بستری شدن در بیمارستان را به حداقل می رساند. این روش، نسبت به سایر تکنیک ها مانند ESWL، که غالباً نیاز به چند بار تکرار دارد، میزان موفقیت بیشتری در پاکسازی کلیه از سنگها طی یک جلسه دارد.

دوران نقاهت بعد از عمل سنگ کلیه

در رابطه با مراقبت بعد از عمل pcnl باید گفت که  عمل PCNL بیشتر در مورد درمان سنگ های کلیه بزرگ‌ تر از ۲ سانتی متر به کار می‌رود. در این روش شکافی به اندازه ۱ سانتی متر  برای عمل ایجاد می‌شود. سوند موقت به نام نفروستومی nephrostomy برای خارج کردن ادرار از کلیه و سوند پیشابی urethral برای تخلیه مثانه به بیمار متصل می‌شوند. پیش از مرخص شدن از بیمارستان، این سوند ها از بیمار جدا می‌ گردند. در رابطه با دوران نقاهت بعد از عمل سنگ کلیه باید گفت که پس از عمل به مدت یک هفته، ادرار ممکن است همراه با خون باشد و باید مراقب بود که این وضعیت تشدید نگردد. تصویربرداری از سنگ خارج شده به منظور ارزیابی آن، بلافاصله پس از عمل انجام می‌شود.

بیشتربخوانید... TUL یا سنگ شکن درون اندامی

مدت بستری نیز حدود ۲ الی ۴ روز است. پیلوسکوپی و لیزر نیز برای پاکسازی کامل کلیه، یک روز پس از عمل انجام می‌شوند. پس از عمل باید تا چند هفته از کارهای سنگین پرهیز کرد. مصرف دارو های آنتی‌ بیوتیک به مدت ۵ روز، برای پیشگیری از عفونت محل زخم، که توسط پزشک تجویز می‌شود، امری ضروری است. در صورت تب و لرز و ادرار خونی شدید، باید به پزشک مراجعه کرد. در این مقاله به بررسی عمل PCNL می پردازیم.

مزایای استفاده از عمل PCNL

یکی از مزایای استفاده از این روش، درمان سنگ کلیه های بزرگ و پیچیده است. سنگ هایی که در گذشته جهت درمان آنها نیاز به عمل جراحی و بستری شدن در بیمارستان به مدت طولانی بود. مدت بستری اکنون ۲ الی ۴ روز است که نسبت به روش های قدیمی عمل جراحی باز، بسیار کمتر است.

معایب عمل PCNL

این روش در مقایسه با روش های جراحی قدیمی، در درمان سنگ های بزرگ مؤثرتر است و معایبی ندارد. علاوه بر این، تجهیزات پیشرفته این روش مستلزم دانش و تخصص است که موجب ایمنی عمل می‌شود.

سایر مقالات مهم: عمل TUL چیست؟

به تازگی عمل بای پس معده )به روش لاپاراسکوپی )انجام داده اید و می‌خواهید بدانید که باید چه رژیم غذایی داشته باشید؟ می‌خواهید زیر تیغ جراحی بای پس معده بروید و دوست دارید بدانید برنامه غذایی بعد از  این عمل چگونه است؟ مروری بر تغذیه بعد از عمل بای پس معده رژیم غذایی که متخصصان تغذیه و جراح لاغری برای بیمارانی که زیر تیغ جراحی اعمالی مثل بای پس معده یا حتی عمل اسلیو معده در نظر میگیرند به التیام برش ها و زخم ها و همچنین تغییر عادات غذایی شخص کمک بسیار زیادی میکند. 

هدف از تجویز رژیم غذایی بای پس معده

این برنامه غذایی برای اهداف زیر در نظر گرفته شده است:

·         جلوگیری از وارد شدن آسیب به معده توسط مواد غذایی

·         خوردن مقادیر کم و لقمه های کوچک دقیقا متناسب با معده شما که کوچکتر شده است

·         کمک به کاهش وزن بهتر و جلوگیری از وزن گیری مجدد

·         کاهش و جلوگیری از بروز عوارض ناشی از عمل جراحی لاغری

 ۴ مرحله تغذیه در بای پس معده

مرحله اول تغذیه: مایعات و غذاهای آبکی

تا یک روز بعد از عمل لاغری بای پس معده باید تنها آب و مایعات شفاف میل کنید. بعد از یک روز شما میتوانید سایر مایعات دیگر را نیز بخورید. برای مثال طی ۱ هفته اول میتوانید موارد زیر را در رژیم غذایی خود بگنجانید:

·         سوپ آبکی

·         آب میوه های طبیعی بدون شکر

·         چای و قهوه بدون کافئین

·         شیر کم چرب

·         ژله بدون شکر

مرحله دوم تغذیه بای پس معده : غذاهای پوره ای

پس از گذشت حدود ۱ هفته از عمل و بعد از آنکه سیستم گوارش خود را به مصرف مایعات عادت دادید، اکنون باید شروع به خوردن عذاهای پوره ای کنید. حتما میدانید که غذاهای پوره ای در واقع میکس چند ماده غذایی است که به صورت فشرده و له شده تهیه میشوند. حتی میتوانید همچنان غذاهایی بخورید که آب غلیظ و مقوی دارند. اما دقت کنید که هنوز نمیتوانید تکه های جامد غذایی را در این مرحله بخورید.

مرحله سوم تغذیه بای پس معده : غذاهای نرم

بعد از چند هفته مصرف مواد غذایی پوره ای، همزمان با پیشرفت  در روند بهبودی و نظر جراح لاغری خود میتوانید مصرف مواد غذایی نرم را شروع کنید. این غذاهی نرم باید دارای ویژگی های زیر باشند:

·         به راحتی بریده یا قطعه قطعه شوند

·         کوچک باشند

·         و به راحتی قابل جویدن باشند.

مرحله چهارم تغذیه بای پس معده : بلاخره غذاهای جامد!  

بعد از حدود ۸ هفته از شروع رژیم غذایی بای پس معده اکنون میتوانید مصرف عذاهای جامد را از سر بگیرید. در روز ۳ وعده غذا بخورید. و هر بار ۱ بشقاب یا نصف بشقاب غذا میل کنید. فقط حتما پیش از اینکه سیر شوید یا احساس سیری کنید دست از خودرن غذا بکشید.

اگر برای درمان چاقی مفرط خود و کاهش محاسبه bmi انواع رژیم ها و برنامه های ورزشی سخت را امتحان کرده اید و به نتیجه ی مطلوبی نرسیده اید، جراحی لاغری  تنها راه حل مشکل شماست. امروزه روش های جراحی متنوعی برای کاهش وزن مفرط وجود دارد که دو روش نسبت به سایرین قوی تر و پرطرفدارتر هستند: جراحی اسلیو معده و جراحی بای پس معده. در اینجا ما می خواهیم بدانیم که به طور کلی اسلیو معده بهتر است یا بای پس معده؟  

با آنکه هر دو روش بعد از ۲ سال کاهش وزن یکسانی را حاصل خواهند کرد، ولی ما می گوییم جراحی اسلیو. چرا؟ زیرا:

زمان جراحی و بیهوشی اسلیو معده نسبت به روش بای پس کمتر است

جراحی و بیهوشی تحت روش اسلیو معده کمتر از یک ساعت طول می کشد. اما زمان جراحی بای پس معده و بیهوشی پس از آن، بیشتر از دو ساعت است.

پس از جراحی اسلیو معده، کمتر احساس گرسنگی می کنید

عمده ترین مزیت جراحی اسلیو معده نسبت به جراحی بای پس و دیگر جراحی های کاهش وزن، کاهش احساس گرسنگی است. در این جراحی قسمت چپ معده بریده می شود؛ یعنی همان جایی که هورمون گرلین (Ghrelin) تولید و ترشح می گردد. هورمون گرلین علامت گرسنگی را به مغز می فرستد.

بعد از اسلیو معده، با سرعت کمتری وزن کم می کنید

معمولا بیمارانی که اسلیو معده انجام داده اند، نسبت به بیمارانی که بای پس معده کرده اند، با سرعت کمتری وزن کم می کنند. این موجب جلوگیری از افتادگی و شل شدن پوست و ترک های پوستی می شود.

مدت بستری شدن، استراحت در منزل و نقاهت بعد از جراحی اسلیو کمتر است.

پس از جراحی اسلیو، دو روز در بیمارستان بستری خواهید بود و سه روز در منزل استراحت خواهید کرد. دوران نقاهت و بهبودی پس از آن نیز دو هفته به طول می انجامد که پس از آن حتی می توانید فعالیت های ورزشی خود را از سر بگیرید. در حالی که، پس از جراحی بای پس معده، باید سه روز در بیمارستان و سه هفته در منزل بمانید. حدود سه ماه هم باید منتظر بهبودی کامل پس از بای پس باشید.

اسلیو معده خطر سرطان دستگاه گوارش را افزایش نمی دهد.

برخلاف عمل بای پس معده که تغییر جدی را در روند گوارش ایجاد می کند و همین خطر سرطان دستگاه گوارش را بالا می برد، اسلیو معده به هیچ وجه به خودی خود باعث بروز سرطان گوارشی نمی شود.

هزینه ی جراحی اسلیو معده نسبت به بای پس معده کمتر است.

هزینه جراحی اسلیو معده با تمام مزایای قابل توجهی که دارد، هزینه اش از جراحی بای پس معده کمتر و به صرفه تر است البته هزینه جراحی لاغری به عوامل زیادی از جمله (بیمارستان.جراح لاغری و ...) بستگی دارد

عوارض بای پس معده بیشتر است.

بیمار بعد از جراحی بای پس معده با عوارض بیشتری مانند موارد زیر مواجه می شود:

·         حالت تهوع

·         کم آبی بدن

·         سوء هاضمه

·         هیپوگلیسمی (افت قند خون)

·         اختلالات تغذیه ای (مانند آرتروز و کم خونی)

·         سنگ کیسه صفرا به دلیل کاهش وزن سریع

·         عفونت زخم ها

·         خونریزی

ممکن است تاکنون نام لیپوساکشن را به وفور شنیده باشید یا حتی یکی از نزدیکانتان آن را انجام داده باشد. اما تا چه حد با روند این جراحی آشنا هستید؟ آیا تا به حال به انجام آن فکر کرده اید؟ و یا چه تفاوت هایی با جراحی لاغری دارد؟

لیپوساکشن چیست؟

 لیپوساکشن روش برداشتن چربی های اضافی بدن است که برای اولین بار در دهه ۸۰ میلادی انجام شد و به شهرت رسید. طی این روش، متخصص زیبایی با دقت و احتیاط چربی های اضافی را از طریق لوله ی تو خالی و کوچکی به نام کانولا از بدن خارج می کند. با حرکت دادن لوله کانولا درون توده چربی، سلول های چربی ساکشن می شوند و بدن خوش فرم تر به نظر می رسد.

قسمت هایی از بدن که می توان لیپوساکشن را برای آنها انجام داد شامل:

·         غبغب

·         گردن

·         شکم

·         پهلو ها

·         ران ها

·         صورت

سینه می شود. هدف جراحی لاغری چیست؟

هدف جراحی های لاغری مانند جراحی اسلیو معده ایجاد تغییرات موقت در ظاهر فرد نیست بلکه هدف آن تغییر در روش پاسخگویی بدن به عوامل خاصی که باعث افزایش وزن می شوند، می باشد. جراحی لاغری باید مکمل تغییر در رویه زندگی باشد، تا افراد با اضافه وزن بالا بتوانند به وزنی ایده آل برسند و آن را حفظ کنند.

تفاوت و تشابه لیپوساکشن و جراحی لاغری

جراحی لاغری بر خلاف لیپوساکشن خاصیت درمانی داشته و بر وزن بدن تاثیر می گذارد و فرم یا شکل بدن را تغییر نمی دهد. از طرف دیگر لیپوساکشن نوعی جراحی زیبایی بوده و جنبه درمانی ندارد. مهمترین مزیت لیپوساکشن این است که می تواند بدون تاثیرگذاری بر دیگر نقاط بدن، روی قسمت هایی که چربی بیشتری دارند کار کند.

چرا بهتر است پس از جراحی لاغری از لیپوساکشن استفاده کرد؟

با وجود کاهش وزنی که پس از جراحی لاغری حاصل می شود، برخی از بیماران هنوز هم از ظاهر خود به علت چربی های ذخیره شده در برخی قسمت های بدن ناراضی هستند. متاسفانه چربی های شکم، ران و باسن در اغلب موارد باقی می مانند و انتخاب لباس را برای بیمار دشوار می کنند. انجام لیپوساکشن پس از جراحی لاغری روشی عالی برای خلاصی از چربی های شکم و پهلو و سایر نقاطی است که ورزش اثر چندانی بر آنها ندارد. انجام  جراحی لاغری توسط متخصص جراحی لاغری می تواند فواید بسیار زیادی داشته باشد.

فواید لیپوساکشن پس از جراحی لاغری

·         برش ها کوچک بوده و به راحتی می توان چربی ها را بیرون کشید.

·         برش ها حتی بدون بخیه به سرعت بهبود پیدا می کنند.

·         عوارض لیپوساکشن به ندرت رخ می دهد.

·         زخم ها کوچک بوده و به سرعت محو می شوند.

·         برای کاهش درد، بیحسی موضعی انجام می گیرد.

·         تورم یا بیحسی از چند روز تا دو هفته ممکن است باقی بماند.

·         بیماران می توانند انتخاب کنند که کدام بخش از بدن لیپوساکشن شود.

آلت تناسلی پرده دار به حالتی گفته می شود که در آن پوست بیضه تا قسمت وسط و تحتانی آلت تناسلی، گسترش پیدا کرده و این محل اتصال نامناسب، باعث کوچک به نظر رسیدن آلت تناسلی شده و در حالت شدید ممکن است باعث خمیدگی آلت و اختلال در روابط جنسی، از نظر روحی و روانی گردد. این مورد یک اختلال مادرزادی می باشد.

بیشتربخوانید... بهترین متخصص اورولوژی

در مواردی که این مشکل مادرزادی نباشد، علت آن برداشتن بیش از حد بخش قدامی پوست در حین ختنه کردن می باشد که نتیجه آن تشکیل یک پرده بین قسمت پایینی کیسه بیضه و زیر آلت تناسلی است. بسته به شدت آن، محل اتصال می تواند زیر گلانز یا حشفه آلت یا شکم آلت و یا قسمت انتهایی آلت باشد.

آیا آلت پرده دار درمان دارویی و غیرجراحی دارد؟

جواب کاملاً منفی است تنها راه درمان آلت تناسلی پرده دار، برداشتن قسمت اضافی پوست با روش جراحی سرپایی می باشد.

چه زمانی جراحی آلت پرده دار ضروری است؟

هر چه محل اتصال پوست اضافی بیضه به نوک آلت و گلانز نزدیکتر باشد، بیشتر باعث اختلال در روابط جنسی می شود و بهتر است تحت عمل جراحی قرار گیرد. مورد دوم کسانی هستند که از نظر روحی و روانی، آلت پرده دار باعث به هم ریختگی روان فرد و شریک جنسی وی می شود و جهت عمل جراحی پرده آلت مراجعه می نماید.

اهمیت این بیماری، کوتاه به نظر رسیدن سایز آلت تناسلی نرمال است و با برداشتن پوست اضافه آلت تناسلی، اندازه نرمال خود را نشان می دهد. به طور خلاصه:

اختلال در اعتماد به نفس فرد برای رابطه جنسی

کج شدن آلت تناسلی

عدم توانایی استفاده از کاندوم به علت محل اتصال ناجور پوست بیضه، از علل شایعی هستند که فرد را جهت معالجه به دکتر ارولوژی می کشاند.

تکنیک درمان جراحی آلت پرده دار

بسته به شدت و بزرگی پرده آلت تناسلی، جراحی های متفاوتی استفاده می شود. در بزرگسالان تکنیک Y-I plust x بهترین و سالمترین و کم عارضه ترین روش ترمیم آلت تناسلی پرده دار است.

در این تکنیک پوست اضافی با رعایت زیبایی آلت و نرمال نشان داده شدن آلت تناسلی، بعد از درمان برداشته می شود. این تکنیک جراحی یک روش ساده و سریع و بدون بستری بیمار همراه می باشد و به صورت پلاستیک دوخته می شود.

بیشتربخوانید... واریکوسل چیست

آیا جراحی آلت پرده دار عارضه خاصی دارد؟

اگر جراحی به دست یک جراح آزموده و با رعایت موارد و نکات جراحی انجام شود، این عمل عارضه خاصی ندارد. رعایت بهداشت پوست منطقه و اجتناب از فعالیت های جنسی تا ترمیم پوست محل به بیمار توصیه می شود. بخیه های بیمار جذبی و نیازی به کشیدن ندارد و فردای عمل جراحی بیمار به کار و فعالیت های روزمره خود بر می گردد.

منبع: https://www.gymju.ir/

کاشت پروتز آلت تناسلی (penile prosthesis) به روش جراحی در درمان ناتوانی جنسی و اختلال نعوظ به کار می رود و در بیمارانی درنظر گرفته می شود که به درمان های دارویی پاسخ نداده اند یا در افرادی که ترجیح می دهند تا برای برطرف کردن مشکل خود یک راه حل دائمی را انتخاب می کنند.

بیشتربخوانید... جراحی پرده آلت چیست

در حال حاضر دو نوع ایمپلنت آلت وجود دارد:

1) پروتزهای قابل باد کردن (inflatable) که در فرم های دوتکه و سه تکه وجود دارد.

۲) پروتزهای قابل انعطاف

اکثر بیماران، پروتزهای قابل بادکردن سه تکه ای three-piece را ترجیح می دهند چرا که این نوع پروتز بیشتر می تواند نعوظ طبیعی را ایجاد کند. ولی پروتزهای دو تکه ای و پروتزهای انعطاف پذیر هم می توانند نعوظ قابل قبولی را ایجاد کنند.

مطالعات نشان دادند که میزان رضایت مندی در کاشت پروتز آلت در مقایسه با دیگر روش های درمان ناتوانی جنسی بالا می باشد (۹۲ تا ۱۰۰ درصد رضایت مندی در بیمار و ۹۱ تا ۹۵ درصد رضایت مندی در شریک جنسی بیمار).

در مطالعه دیگری دیده شده که میزان نعوظ، انزال، **** (اوج لذت جنسی)، و رضایت مندی کلی جنسی بیمار یکسال بعد از کاشت پروتز به طور قابل توجهی بالاتر بوده است.

دو عارضه اصلی کاشت پروتز آلت عبارتست از بروز نقص مکانیکی در پروتز که منجر به اختلال در عملکرد آن می شود و دیگری بروز عفونت که می تواند منجر به خارج کردن پروتز از آلت شود.

به طور کلی کاشت پروتز یک راه حل جذاب و موثر در افرادی است که به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند. شواهد علمی کافی وجود دارد که به دلیل اثربخشی، ایمنی و رضایتمندی بالا،این روش درمانی را به افرادی که به درمان های کمتر تهاجمی پاسخ نمی دهند توصیه می کند.

سایر مقالات مهم ... عمل TUL برای چه افرادی مناسب است

اگر چه در درمان اختلال نعوظ، بهتر آنست که شریک جنسی بیمار هم شرکت کند اما این امر همیشه امکان پذیر نیست. زمانی که تصمیم به کاشت پروتز آلت گرفته می شود مهم است که بیمار را از دیگر درمان های موجود مثل دستگاه وکیوم، استفاده از پروستاگلاندین ها و تزریق اینتراکاورنوزال (تزریق به داخل آلت) و قرص هایی مثل سلدنافیل  تادالافیل و مزایا و معایب هرکدام آگاه باشد.

این بیماران یا به درمان های دارویی مثل سیلدنافیل جواب نداده اند یا کاندید مناسبی برای درمان های خوراکی نیستند. در افرادی که اختلال نعوظ آن ها موقعیتی است (یعنی در یک موقعیت خاص مشکل دارند و در دیگر مواقع نعوظ خوبی دارند)،افرادی که با همسر و شریک جنسی خود مشکل و اختلاف دارند، یا آنهایی که اختلال نعوظ آن ها بطور بالقوه برگشت پذیر هست نبایستی کاشت پروتز آلت انجام شود.

کاشت پروتز با بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود. شدت و مدت زمان درد بعد از عمل متفاوت بوده و غالبا نیاز به مصرف مسکن ها به مدت یک حداقل یک هفته می باشد.

منبع: https://www.bimarestaan.ir/

زمانی که  شبکه وریدی پامپینی فرم در کیسه بیضه بزرگ شود، واریکوسل رخ می‌دهد. این وریدها بسیار به وریدهای واریکوس (وریدهای پیچ خورده و متورم درون پاها) شباهت دارند. واریکوسل‌ها می‌تواند در طول دوران بلوغ ایجاد شود و با گذشت زمان بزرگ‌تر شده و قابل تشخیص خواهند بود. بیشتر در سمت چپ کیسه بیضه دیده می‌شوند، چرا که آناتومی بدن مردان در هر دو طرف یکسان نیست. گاهی واریکوسل‌ها در دو طرف و در یک زمان ایجاد می‌شوند، ولی این واقعه در موارد نادر رخ می‌دهد. از هر 100 پسر 10 تا 15 نفر به واریکوسل مبتلا هستند.

بیشتر مواقع واریکوسل‌ها بی خطر هستند، اما موارد کمی از آن‌ها باعث درد و مشکلات باروری می‌شوند. همچنین گاهی یکی از بیضه‌ها بر اثر واریکوسل کوچک‌تر از حالت طبیعی خود خواهد شد.

آیا بیماری واریکوسل به صورت طبیعی رخ می‌دهد؟

سیستم تولید مثلی مردان وظیفه تولید، ذخیره و انتقال اسپرم‌ها را بر عهده دارد. کیسه بیضه کیسه‌ای پوستی است که بیضه‌ها را خارج ار بدن نگه می‌دارد. هورمون جنسی مردانه یعنی تستوسترون و اسپرم در بیضه‌ها ساخته می‌شود. اسپرم در حین حرکت در مجرایی به نام اپیدیدیم که پشت هر بیضه قرار دارد، بالغ می‌شود.

اسپرم سپس از مجرای اپیدیدیم توسط مجرای دیگری به نام مجرای وابران به سمت پروستات حرکت می‌کند. در زمان انزال مایع منی با مخلوطی که پروستات آن را ساخته مخلوط می‌شود. مایع منی از طریق مجرای ادراری از آلت تناسلی مردانه خارج می‌شود.

بیضه‌ها برای تولید اسپرم‌هایی بالغ و دارای عملکرد به درجه حرارتی پایین‌تر از دمای داخلی بدن نیاز دارند. بنابراین بیضه‌ها درون کیسه بیضه خارج از بدن قرار دارند که دمای درون آن 5 درجه از دمای لگن و شکم کم‌تر است.

شبکه وریدی پامپینی فرم  به عنوان ضد انتقال گرما عمل می‌کند و خون موجود در سرخرگ‌های بیضه را پیش از ورود به آن خنک‌تر می‌کند. زمانی که این وریدها به علت واریکوسل بزرگ‌تر می‌شوند، بالارفتن دمای بیضه ها تولید اسپرم را کاهش داده و همین امر منجر به کم شدن توان باروری فرد می‌شود.

علت بیماری واریکوسل

گاهی دریچه‌های موجود در وریدها از بین می‌روند و یا به درستی کار نمی‌کنند‌، در این صورت حجم زیادی از خون وارد رگ‌ها می‌شود‌.

از طرفی دیگر وریدهای بزرگی که از بیضه به سمت قلب می‌روند در سمت راست و چپ به شیوه‌ی متفاوتی متصل می‌شوند. در سمت چپ فشار زیادتری در رگ‌ها وجود دارد. اگر جریان خون به سمت عقب حرکت کند و یا اینکه در رگ‌های خونی جمع شود، باعث ایجاد تورم در رگ‌ها می‌شود.

در موارد نادر، گره‌های لنفی متورم یا دیگر توده‌های موجود در پشت شکم، باعث توقف جریان خون خواهند شد و همین مسئله در نهایت منجر به تورم رگ‌های خونی ناحیه‌ی کیسه بیضه شده و درد زیادی را ایجاد می‌کند.

منبع: https://www.drsadeghzade.com/

بسیاری از مادران سوالاتی درباره اقدامات دندانپزشکی بارداری دارند. اینکه آیا انجام این درمان‌ها می‌تواند خطری برای کودک یا مادر داشته باشد؟ در پاسخ به این نگرانی‌ها باید گفت مراجعه سالانه به دندانپزشک و انجام اقدامات پیشگیرانه در دوران بارداری نه تنها ایمن است، بلکه توصیه هم می‌شود.

بیشتربخوانید.... بهترین متخصص ارتودنسی

سایت انجمن بارداری امریکا (American Pregnancy Association) در مطلبی به مهم‌ترین نگرانی‌ها و رایج‌ترین پرسش‌های مادران باردار درباره انجام درمان‌های دندانپزشکی پاسخ داده است که آنها را در ادامه می‌خوانید:

- اقدامات پیشگیرانه و جرم‌گیری

افزایش سطح برخی هورمون‌ها در دوران بارداری سبب خونریزی لثه و تورم آن می‌شود. گیر کردن مواد غذایی بین دندان‌ها، این التهاب را وخیمتر خواهد کرد. بنابراین انجام اقدامات دندانپزشکی در دوران بارداری برای جلوگیری از عفونت‌های دهان مانند بیماری‌های لثه ضروری است. چون عفونت‌های دهانی باعث زایمان زودرس می‌شوند.

بیشتربخوانید... ارتودنسی نامرئی

- کدام درمان‌های دندانپزشکی

انجام درمان‌های دندانپزشکی مانند ترمیم دندان‌های پوسیده در دوران بارداری الزامی است. درمان‌های دندانپزشکی بهتر است در سه ماهه دوم بارداری انجام شود. در سه ماهه سوم به دلیل سنگین بودن مادر، نشستن طولانی مدت دشوار خواهد بود. ایمن‌ترین اقدام این است که تمام کارهای غیر ضروری دندانپزشکی پس از تولد نوزاد انجام شود. با این حال گاهی اوقات دندانپزشک ناچار به انجام اقدامات اورژانس مانند درمان ریشه (عصب کشی) یا کشیدن دندان در این دوران خواهد بود. اقدامات زیبایی مانند سفید کردن دندان‌ها باید تا بعد از تولد نوزاد به تعویق بیفتد. بهتر است اگر درمان مشکل دندانتان ضروری نیست، بعد از اتمام بارداری و تولد نوزاد آن را انجام دهید تا جنین در معرض خطر و آسیبی قرار نگیرد، حتی اگر آن خطر کوچک باشد.

- تزریق داروهای بی‌حسی

در حال حاضر مطالعات متناقضی در مورد اثرات نامطلوب احتمالی داروهای بی‌حسی روی جنین وجود دارد. لیدوکائین یکی از داروهای مورد استفاده در دندانپزشکی است. این دارو بعد از تماس با دندان مادر باردار از جفت عبور می‌کند. در صورت نیاز به درمان دندانپزشکی، مقادیر داروهای بی حسی باید حداقل باشد، اما اگر مادر درد زیادی حس کرد، باید مقدار بیشتری دارو استفاده شود.

- مصرف آنتی‌بیوتیک به دلیل مشکلات دهان و دندان

اقدامات دندانپزشکی برای جلوگیری از ابتلا به عفونت، اغلب نیازمند تجویز آنتی‌بیوتیک است. آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین، آموکسی‌سیلین و کلیندامایسین در دوران بارداری بی‌خطر یا کم خطر هستند و پس از مشورت با پزشک زنان، می‌توانند قبل و بعد از درمان‌های دندانپزشکی تجویز شوند.

- اشعه ایکس و رادیوگرافی

معمولا توصیه می‌شود انجام رادیوگرافی‌های تشخیصی تا بعد از تولد نوزاد به تعویق بیافتد. با این حال تهیه رادیوگرافی برای انجام بسیاری از درمان‌های دندانپزشکی ضروری است. انجمن رادیولوژی آمریکا می گوید از آنجا که طی سه ماهه اول بارداری، اندام‌های جنین تشکیل می‌شوند، تا حد امکان باید جنین را طی این مدت از هر خطری دور نگه داشت. اگر در سه ماهه سوم باردای هم کار دندانپزشکی ضروری ندارید، آن را بعد از زایمان انجام دهید.

منبع: بهترین دکتر ارتودنسی